Historia en Resumen: La descolonización

Un resumen muy breve de la descolonización, ¡Espero que os resulte útil!

1.CAUSAS DA DESCOLONIZACIÓN.

Ø  O IMPACTO DA II GUERRA MUNDIAL.

A descolonización definese como o o proceso histórico no cal as colonias dos imperios europeos se alzaron ca súa independencia. Isto foi meramente político, pois case todas as colonias seguiron dependendo da metrópole económicamente.

A II Guerra Mundial mostrou ao mundo a debilidade das potencias imperiais europeas, e rompeu para sempre o mito da invencibilidade de Europa.

As colonias participaron na guerra xunto as súas metrópoles proporcionando tropas e recursos. Ademáis a formación de guerrillas de tropas coloniais para loitar contra o inimigo, serviron para formar militarmente a numerosos cadros que logo dirixiron os procesos de independencia.

Esgotadas pola guerra, as potencias tiveron graves problemas económicos e militares. Tamén lles custou máis xustificar o imperialismo, xa que eles defenderán na guerra a loita cara a opresión do fascismo, e desenvolverán es ideas de liberdade e democracia, así que era moi difícil negarlles as colonias os mesmos principios que estaban a defender.

Ø  OS MOVEMENTOS ANTICOLONIALISTAS.

Dende finais do século XIX xurdiron diferentes movementos que postulaban en contra da explotación colonial.

·         A Internacional Comunista, que impulsou a creción de partidos desta ideoloxí en todo o mundo.

·         As ideoloxías que propugnaban a recuperación e dignificación das culturas indíxenas (Indixenismo).

·         A defensa da entidade relixosas, algo moi importante nos países islámicos.

Tamén foi importante o papel de algúns líderes locales como Ghandi. A base social destes grupos independentistas encontrabase nas burguesías comerciais administrativas.

Ø  CAMBIOS NA OPINIÓN PÚBLICA.

A conciencia antiimperialista foi adquirindo importancia nos países occidentais dende os anos 20. En 1918, o presidente estadounidense Wilson, estableceu os 14 puntos entre os cales estaba o dereito de autodeterminación das colonias. O cambio na opinión pública intensificouse polo papel de moitas igrexas cristiás, que impulsaron iniciativas contra o imperialismo. Tamén os partidos socialistas tomaron popularidade e estes estaban en contra tamén.

Ø  O PAPEL DA ONU.

A posición da ONU neste conflito estaba recollida na Carta do Atlántico de 1941, e favoreceu tamén o proceso de autodeterminación dos pobos. Ademáis, máis da metade dos estados fundadores da ONU foran colonias, o que favoreceu moito a isto. Anos máis tarde, o Dereito de Autodeterminación das Colonias foi recoñecido en 1952 dentro da Declaración dos Dereitos Humanos.

Ø  A RENDABILIDADE DOS IMPERIOS.

O mantemento dos imperios xeraba moitos gastos económicos e políticos. Os custos económicos do control e a administración dos territorios pesaban sobre as metrópoles, empobrecidas a causa da II Guerra Mundial, mentres que os beneficios non paliaban esas cargas.

Ø  INFLUENCIA DA GUERRA FRÍA.

O sistema de bloques influíu notablemente no proceso descolonizador, xa que tanto a URSS como EEUU se opoían ao imperialismo.

No caso de EEUU eles foron unha colonia, e teñen arraigados neles os valores democráticos, polo que apoiaban a indepentencia colonial. Inda que tamén lles interesaba captar novos mercados e aliñar novos países ao bloque occidental.

Por parte da URSS, ela mantivo unha intensa hostilidade contra os imperios coloniais por motivos ideolóxicos e por atraer novos países ao seu bloque.

O apoio das superpotencias permitiu incorporar a autodeterminación aos principios da ONU. Non obstante estos países interviñeron tamén polos seus propios intereses.

Ø   A CONFERENCIA DE BANDUNG.

A iniciativa máis importante de apoio a independencia colonial foi a celebración en 1955 da Conferencia de Bandung, que convocou aos países recentemente independizados de Asia e África co obxetivo de tomar postura fronte a política de bloques. Tamén tivo relevancia xa que se creou o Movemento de Países non Aliñados.

A conferencia foi un importante acelerador do proceso de descolonización, pois deu un apoio moral fundamental aos movementos independentistas. Os asinantes debían:

·         Axudar aos diferentes movementos independentistas.

·         Impedir que os bloques usasen como marionetas aos países independizados.

·         Condenar o imperialismo.

Posteriormente celebraronse máis conferencias, pero non lograron desligarse da política de bloques nin evitar enfrontamento entre eles.

Ø  ETAPAS DO PROCESO DESCOLONIZADOR.

A descolonización iniciouse no subcontinente indio para logo expandirse por Asia e África, e dividese en 3 fases:

1.De 1945 a 1955: Afectou sobretodo ao continente asiático e Oriente Próximo; toma de conciencia do Terceiro Mundo: Importancia, Conferencia de Bandung.

2.De 1955.1970: Expansión por África e os últimos territorios asiáticos: Destaca o papel da ONU pola resolución 1514.

3.De 1970-Actualidade: Independencia últimas colonias africanas, e lugares como Hong Kong ou Macao. Inda quedan territorios que a ONU considera como Non Autónomos.